Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Oxybasis urbica & Taraxacum parnassicum

fotò
fotò
Blet(-de-vilage)

Oxybasis urbica

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Noms en français : Chénopode des villages, Ansérine des villages.

Descripcioun :
Aquéu blet, pulèu rare, trachis dins li prado umido, proche d'aigo e d'oustau. Es uno planto bèn drecho que pòu faire fin qu'à un mètre d'aut. Se recounèis majamen à si fueio en triangle e un pau astado. I'a ges de fueio en aut de l'enflourejado. Li flour an 4 à 5 tepalo soudado soulamen à la baso.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr lou blet-de-vilage. Tant se poudrié èstre manjadis coume li meno d'aquest gènre.

Port : Grando erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Oxybasis
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 0,6 à 1 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Juliet à nouvèmbre

Liò : Prado umido - Mueio - Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Éurosiberiano
Ref. sc. : Oxybasis urbica (L.) S.Fuentes, Uotila & Borsch, 2012 (= Chenopodium urbicum L., 1753 )

fotò
fotò
Pisso-chin(-dóu-Mount-Parnasse)

Taraxacum parnassicum

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Nom en français : Pissenlit bai.

Descripcioun :
Aquéu pichot pisso-chin trachis dins li pelouso pulèu acido (qu'an perdu soun cauquié). Fai partie de la seicioun ERYTHROSPERMA, que coume lou dis lou noum à d'akène roujo. Se recounèis subretout à si fueio que fan de tros en triangle quàsi sènso dènt e sènso pichot tros entre (coume se vèi souvènt pèr li mourre-pourcin). Li bratèio, banarudo e remountanto deforo, soun soudado dedins. Regardo tambèn li petalo dóu deforo en cuié (fotò).

Usanço :
Coume pèr tóuti li mourre-pourcin èi manjadisso, pamens es uno planto aparado marcado sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.

Port :
Taio : 3 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 600 à 2600 m
Aparado : Noun
Mars à jun

Liò : Pelouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum parnassicum Dahlst., 1926

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
C
ges
C
ges
R
RR
ges

Oxybasis urbica & Taraxacum parnassicum

RR
R
ges
R
ges
ges
ges
ges

Coumpara Blet(-de-vilage) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin(-dóu-Mount-Parnasse) emé uno autro planto

fotò